از همین امروز ، وقتی بچه هایمان به مدرسه میروند ، به آنها بگوییم :
عزیزم ! من نمیخواهم تو بهترین باشی ، فقط میخواهم تو خوشحال و خوشبخت باشی .
اصلا مهم نیست که همیشه نمره بیست بگیری ، جای بیست میتوانی 16 بگیری اما از دوران مدرسه و کودکیت لذت ببر .
عزیزم ! از "ترین" ها پرهیز کن ، چرا که خوشبختی جایی هست که خودت را با کسی مقایسه نکنی. حتی نخواه که خوشبخت ترین باشی .بخواه که خوشبخت باشی و برای خواسته ات تلاش کن . همین .
یادمان هست که از وقتی به دنبال پسوند " ترین" رفتیم ، خوشبختی از ما گریخت ، از 75/19 لذت نبردیم چون یکی دیگر 20 شده بود .
از رانندگی با پراید و ... لذت نبردیم چون ماشین های مدل بالاتری در خیابان در حال خودنمایی بود .
از بودن کنار عشقمان لذت نبردیم چون مدرک تحصیلی و پول توی جیب او ، کمتر از بسیاری دیگر بود.
همچنین از خانه مان ، شغلمان ، درآمدمان ، از خانواده و دوستانمان .....
میخواهم بگویم تحت تاثیر آموزه های غلط ، بسیاری از ما فقط به "بهترین ، بیشترین ، بالاترین" چسبیدیم و در نتیجه تبدیل به انسانهایی افسرده و همیشه نالان شدیم....
ارسال نظر